Η ζωή ανάποδα

Πιστεύω οτι ο κύκλος της ζωής θα έπρεπε να είναι ανάποδος....
Αρχικά θα έπρεπε να εμφανίζεσαι στην ζωή, με κάποιο τρόπο στα 90 χρονών.
Να ζείς σε γηροκομείο, να βλέπεις κάθε χρόνο το σώμα σου να βελτιώνεται,
να βγάζεις άσπρα μαλλιά, ώσπου γίνεσαι 65 χρονών και σε διώχνουν.
Πηγαίνεις σε έτοιμο γραφείο όπου σε περιμένουν μια επιτυχημένη επιχείρηση,
δυο σπίτια και τρία αυτοκίνητα.
Εργάζεσαι για 40 χρόνια, τα μαλλιά σου ολοένα και πυκνώνουν και μαυρίζουν,
τα περιτα κιλά φεύγουν μόνα τους και στα 25 αφού έχεις βγάλει ολα σου τα γούστα με ταξίδια,
ψώνια, γνωριμίες, κλπ. πηγαίνεις πια να μείνεις με τους γονείς σου για να τούς γνωρίσεις καλύτερα
και να ξεκουραστείς....
Τότε ξεκινάς πανεπιστήμιο, το ρίχνεις στα πάρτυ, στο σεξ και στο αλκοόλ.
Μετά είσαι έτοιμος για το λύκειο, εκεί γνωρίζεις την τελευταία σου σχέση όπου περνάς εκπληκτικά
καθώς ξέρεις οτι είναι η τελευταία.
Μετά γίνεσαι παιδί, πας στο δημοτικό, το σεξ και τα λεφτά δεν σε ενδιαφέρουν πια,
παίζεις στις αλάνες μέχρι να νυχτώσει, κάνεις βλακείες με τους φίλους σου
και δεν έχεις ευθύνες...
Σιγά, σιγά γίνεσαι μωρό, όλοι σε φροντίζουν, σε αγαπούν και σου φέρνουν παιχνίδια και δώρα.
Σταματάς να μιλάς...... Έχεις πει πια αρκετά.....
Επιστρέφεις στην κοιλιά της μητέρας σου όπου περνάς τους τελευταίους εννέα μήνες σου,
κολυμπώντας και ξαφνικά μια μέρα....


τελειώνεις την ύπαρξη σου μέσα σε έναν οργασμό........

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΝΝΝΝ