To μυστήριο των γραμμών της Νάζκα

Από το dnamag.gr

Είναι η σημαντικότερη ομάδα ανάγλυφων εδαφών στον κόσμο. Χαραγμένες στην επιφάνεια της pampa-ερήμου, στην άμμο έχουμε 30.000 σχήματα φτιαγμένα από χιλιάδες ευθείες γραμμές, γεωμετρικές μορφές και εικόνες ζώων και πουλιών συμπεριλαμβανομένου ενός πιθήκου, μιας αράχνης και ενός "ατόμου κουκουβάγιας". Η τελευταία από αυτές χαράχθηκε χίλια χρόνια πριν. - και τα σχέδιά τους είναι σαφώς ορατά μόνο από τον αέρα(Αυτό οδήγησε μερικούς να υποθέσουν ότι οι Ινδιάνοι του Nazca μπορεί να ήταν ικανοί στο να πετάνε ! - ένας από αυτούς είναι και ο Von Daniken που έχει γράψει πολλά βιβλία για τις αρχαίες ιπτάμενες μηχανές όπως υποστηρίζει). Ποιός ήταν όμως ο λόγος που κατασκευάστηκαν αυτά τα τεράστια ιερογλυφικά?



Ποιοι τις δημιούργησαν:
Οι γραμμές Nazca θεωρούνται για να έχουν γίνει από το Nazca Ινδοί που έζησε στην περιοχή μεταξύ 300 Π.Χ. και 800 Μ.Χ. Η αγγειοπλαστική τους έχει βρεθεί στις γραμμές Nazca. Οι προκάτοχοι των Incas, οι Ινδιάνοι του Νάζκα δεν άφησαν οποιαδήποτε στοιχεία μιας γραπτής γλώσσας, και κανένας από τους απογόνους τους δεν επιζεί σήμερα.

Διαστάσεις:
Μερικές από τις παραστάσεις των ζώων είναι μεγαλύτερες από δύο γήπεδα ποδοσφαίρου και όμως είναι τόσο ακριβής. Ακόμη υπάρχουν περίπου 50 αυτών των σχεδίων που κυμαίνονται στο μέγεθος από 25 μέτρα 275 μέτρα σε μάκρος. Παρά τη φήμη τους, αυτά είναι περιορισμένα σε μια μικρή γωνία της ερήμου - ή pampa, όπως καλείται από τους περουβιανούς.

Οι τρείς μυστήριες πτυχές:
Κατ' αρχάς, πολλές από τις γραμμές εμφανίζονται να είναι τυχαίες και φαίνονται να μην αποτελούν κανένα συγκεκριμένο σχέδιο.
Δεύτερον, υπάρχουν άλλες γραμμές που διαμορφώνονται σε γεωμετρικά σχήματα: γωνίες, τρίγωνα, δέσμες, σπείρες, ορθογώνια, κυματιστές γραμμές, κ.λπ.
Τρίτον, εμφανίζονται πολλά ζωικά σχέδια. Θα μπορούσαν αυτά τα ανάγλυφα να είναι υπολείμματα των αρχαίων ζωικών Θεών ή σχέδια των αστερισμών... Να είναι δρόμοι, δείκτες αστεριών, ίσως ακόμη και ένας γιγαντιαίος χάρτης...
Εάν οι άνθρωποι που έζησαν εδώ 2.000 έτη πριν είχαν μόνο μια απλή πρωτόγονη τεχνολογία, πώς κατόρθωσαν να κατασκευάσουν τέτοια ακριβή σχήματα; Είχαν ένα σχέδιο; Σε αυτή την περίπτωση, ποιος το όρισε;
Για να κατανοήσουμε τις γραμμές Nasca, που δημιουργήθηκαν από την αφαίρεση των βράχων των ερήμων για να αποκαλύψουν τη χλωμή ρόδινη άμμο από κάτω, οι επισκέπτες έχουν προτείνει κάθε πιθανή εξήγηση - από τους διαδρόμους για τα διαστημόπλοια, στις διαδρομές για τους ολυμπιακούς αθλητές, στα αστρονομικά παρατηρητήρια.
Στην συνέχεια του άρθρου έχουμε συγκεντρώσει κείμενα και βίντεο που αναφέρονται σε αυτά τα μυστήρια σχήματα προσπαθόντας να δώσουν απαντήσεις στα παραπάνω ερωτήματα.







Από τα μέσα του 16ου αιώνα και την κατάκτηση της αυτοκρατορίας των Ίνκας από τον Πιθάρο, ένας θρύλος πλανάται σ’ ολόκληρη τη Λατινική Αμερική. Σ’ ένα από τα οροπέδια της ερήμου Νάζκα, στον περουβιανό Νότο, ανάμεσα στην κορδιλιέρα των Άνδεων και στον Ειρηνικό Ωκεανό, υπάρχουν κάποιες παράξενες γεωμετρικές μορφές τόσο μεγάλες, που μόνο γίγαντες θα μπορούσαν να τις είχαν δημιουργήσει. Αυτές αναπαριστούν μια μαϊμού μήκους εκατοντάδων μέτρων με εννέα δάχτυλα στα χέρια, μια πελώρια αράχνη σαράντα τ.μ., ένα κολιμπρί μήκους τριακοσίων μέτρων και διάφορα άλλα ζώα. Λίγο βορειότερα, τεράστια βέλη μήκους αρκετών χιλιομέτρων διακοσμούν τους βράχους, ενώ στις πεδιάδες χιλιάδες ευθείες γραμμές διασταυρώνονται με σπείρες κι ύστερα χάνονται στον ορίζοντα. Το πρόβλημα μέχρι σήμερα ήταν ότι ποτέ κανείς δεν είχε δει αυτά τα παράξενα σχέδια. Οι περιηγητές που μιλούσαν γι’ αυτά γνώριζαν την ύπαρξή τους από άλλους, οι οποίοι με τη σειρά τους το είχαν ακούσει από προηγούμενους.
Πράγματι, για την ανακάλυψη των γεωγλύφων χρειάστηκε να περιμένουμε μέχρι το 1939. Εκείνη τη χρονιά ο Αμερικανός αρχαιολόγος Πολ Κόσοκ, που πετούσε με αεροπλάνο πάνω από τη Νάζκα, τετρακόσια χιλιόμετρα νότια της Λίμα, αντιλήφθηκε τυχαία τα γεώγλυφα και τα σχεδίασε πρώτος. Όμως ποιος είχε χαράξει αυτά τα υπερμεγέθη σχέδια που φαίνονται μόνο από τον ουρανό και για ποιο λόγο; Αποτελούν πεδίο προκολομβιανών "Ολυμπιακών Αγώνων" όπως διαβεβαιώνουν ορισμένοι ή είναι σύμβολα σαμάνων πολεμιστών, σύμφωνα με τους ισχυρισμούς κάποιων άλλων; Μήπως τελικά αποκαλύπτεται μπροστά μας ένα τεράστιο ωροσκόπιο, όπου η μαϊμού, το κολιμπρί και η φάλαινα όρκα αντιστοιχούν στα σύμβολα του δικού μας ζωδιακού κύκλου;
Ήταν χώρος προσγείωσης εξωγήινων;
Όπως υποστήριξε το 1968 ο Γερμανός συγγραφέας Έριχ Φον Ντένικεν στο βιβλίο του Άρματα για τους Θεούς, τα γεώγλυφα αποτελούν απόδειξη της ύπαρξης ενός εξωγήινου πολιτισμού. Μάλιστα, τα τραπεζοειδή σχήματα ανάμεσά τους δεν είναι τίποτ’ άλλο από χώροι προσγείωσης διαστημοπλοίων! Σύμφωνα με τη θεωρία του, οι γηγενείς θεώρησαν ως θεούς τούς εξωγήινους επισκέπτες, στους οποίους αφιέρωσαν μια ιδιαίτερη θρησκεία και χάραξαν τις μορφές των ζώων για να επικοινωνούν μαζί τους. Τα γεώγλυφα σχηματίστηκαν με την απομάκρυνση των ανώτερων σκουρόχρωμων στρωμάτων εδάφους της ερήμου, έτσι ώστε να εμφανιστεί το υπόστρωμα, που είναι ανοιχτόχρωμο. Όμως για τα αίτια της δημιουργίας τους η Γερμανίδα μαθηματικός Μαρία Ράιχε, που έζησε στην περουβιανή έρημο από το 1946 έως το θάνατό της, το 1998, έδωσε μια πιο λογική εξήγηση. Πίστευε ότι αποτελούσαν αστρονομικά ημερολόγια. Κατά τη γνώμη της, οι ευθείες γραμμές έδειχναν τη θέση του Ήλιου, της Σελήνης και ορισμένων αστεριών, ανάλογα με την εποχή, υπενθυμίζοντας στους κατοίκους την εποχή της σποράς, του θέρους κ.λπ. για τις καλλιέργειές τους. Όμως ούτε κι αυτή η θεωρία έδωσε μια βαθύτερη εξήγηση για την ύπαρξη των ζωομορφικών σχεδίων. Από την άλλη, διάφοροι υπολογισμοί έδειξαν ότι μόνο το 20% από τις ευθείες αυτές αντιστοιχεί σε ακριβείς θέσεις αστρικών σωμάτων - γεγονός που μπορεί να είναι και εντελώς τυχαίο.
Πάντως αυτή η εξήγηση θα επικρατούσε τελικά, αν ο Ιταλός αρχαιολόγος Τζουζέπε Ορεφίτσι δεν είχε φέρει στο φως μια σειρά από αρχαιολογικά ευρήματα που ανακαλύφθηκαν στα ερείπια μιας πόλης στην περιοχή Καουάτσι, περίπου δέκα χιλιόμετρα βορειοδυτικά της ζώνης των γεωγλύφων. Σ’ αυτή τη γιγαντιαία νεκρόπολη των 24 τ.χμ. όπου έχουν ταφεί 200.000-300.000 άνθρωποι, ο Ορεφίτσι και η ομάδα του βρήκαν αυλούς, μουμιοποιημένα κεφάλια στα οποία είχαν γίνει τρύπες με ειδικά εργαλεία ώστε να τα διαπερνούν σκοινιά, καθώς και πήλινα σκεύη διακοσμημένα με μορφές ζώων παρόμοιες μ’ εκείνες των γεωγλύφων. Ύστερα από μετρήσεις με τη μέθοδο των ισοτόπων του άνθρακα 14 ή με τη μέθοδο της θερμοφωταύγειας, τα ευρήματα χρονολογήθηκαν από τον 5ο αιώνα π.Χ. μέχρι τον 6ο αιώνα μ.Χ. και πιθανότατα υποδεικνύουν την ύπαρξη ενός πολιτισμού που βασίλευσε για χιλιάδες χρόνια στην έρημο: εκείνον των "Νάζκας".
Η φύση κλονίζει την πίστη τους...
Ο Ορεφίτσι υποστηρίζει ότι τα αρχαιολογικά αυτά ευρήματα συνδέονται αδιαμφισβήτητα με τα γεώγλυφα. Όταν μάλιστα σ’ έναν τάφο βρήκε έναν τελετουργικό μανδύα ηλικίας μεγαλύτερης των 2.000 χρόνων πάνω στον οποίο είναι κεντημένα περίπου πεντακόσια ανθρώπινα ομοιώματα που προσεύχονται σε στάση δέησης ή παίζουν μουσικά όργανα, τον συσχέτισε με τα γεώγλυφα και διαβεβαίωσε ότι αποτελούσαν τόπο λατρείας.
Οι Νάζκας ήταν λαός με ιδιαίτερα αναπτυγμένο θρησκευτικό συναίσθημα και τα μουμιοποιημένα κρανία δεν ανήκαν σε εχθρούς τους αλλά στους ίδιους. Η λαϊκή τάξη αποτελούνταν κυρίως από καλλιτέχνες και γεωμέτρες, οι οποίοι κατασκεύαζαν εκπληκτικά αρχιτεκτονήματα. Παρόλο που δεν είχαν δική τους γραφή, μπορούσαν να κατασκευάζουν πυραμίδες με ύψος 20 μέτρα και πλάτος 110 μέτρα. Το νερό αποτελούσε κοινό παρονομαστή σε όλα τα αντικείμενα που βρέθηκαν στους τάφους της Καουάτσι. Ο Ορεφίτσι λοιπόν κατέληξε στο συμπέρασμα ότι λάτρευαν το νερό ως πηγή ζωής και γονιμότητας. Την άποψη αυτή ενίσχυσε το γεγονός ότι οι Νάζκας είχαν δημιουργήσει ένα ολοκληρωμένο σύστημα, σε σπειροειδή μορφή, από υπόγειους αγωγούς και πηγάδια, τα οποία χρησιμοποιούνται ακόμα και στις μέρες μας. Σύμφωνα με τη θεωρία του, οι τρεις διαφορετικοί τύποι γεωγλύφων - οι σπείρες, οι μορφές των ζώων και οι γραμμές ή τα βέλη- ανάγονται σε εντελώς διαφορετικές χρονικές περιόδους. "Το 500 π.Χ. οι Νάζκας σχεδίασαν αρχικά τις σπείρες και τις πρώτες μορφές πουλιών. Στη συνέχεια προχώρησαν σε γεώγλυφα μεγαλύτερου μεγέθους, που αναπαριστούσαν πουλιά, αράχνες, αιλουροειδή, φάλαινες όρκες και μαϊμούδες. Τα ζώα αυτά αποτελούσαν το πάνθεον της θρησκείας τους και σχετίζονταν με τη λατρεία του νερού". Ύστερα απ’ αυτή την "πρωτόγονη" περίοδο, οι Νάζκας ίδρυσαν την πόλη τους και ο πολιτισμός τους άκμασε κυρίως από τον 3ο έως τον 4ο αιώνα μ.Χ.
Όμως αρχαιολογικά ευρήματα υποδεικνύουν ότι κατά τη διάρκεια του 4ου αιώνα δύο φυσικές καταστροφές -ένας σεισμός και μια πλημμύρα- κλόνισαν την πίστη τους. Ο λαός εγκατέλειψε πανικόβλητος την πόλη, η οποία θάφτηκε κάτω από αλλεπάλληλα στρώματα άμμου. Σ’ αυτή την εποχή ανάγονται τα τελευταία γεώγλυφα - οι γραμμές και τα βέλη- , αφού οι Νάζκας έπαψαν ν’ απεικονίζουν ζωομορφικά τις θεότητές τους εξαιτίας των φυσικών αυτών καταστροφών. Τον 6ο αιώνα αφομοιώθηκαν από τους Χουαρίς, έναν πολιτισμό των Άνδεων που εξαφανίστηκε περίπου το έτος 1000, δίνοντας τη θέση του στους Τσίνχας, οι οποίοι υποτάχθηκαν στους Ίνκας
Τα σχέδια των γεωγλύφων είναι χαραγμένα κατά τέτοιο τρόπο ώστε σχηματίζουν μια συνεχόμενη γραμμή - γεγονός ιδιαίτερα εντυπωσιακό, αν λάβουμε υπόψη μας το τεράστιο μέγεθός τους. Σύμφωνα με τον Ορεφίτσι, τα σχήματα αυτά αποτελούν μεγέθυνση σχεδίων που αρχικά είχαν γίνει σε μικρότερη κλίμακα. Τη θεωρία αυτή αποδεικνύει το γεγονός ότι σε ορισμένα γεώγλυφα παρατηρούμε ατέλειες που οφείλονται σε λάθος υπολογισμούς. Για να ενισχύσει την άποψή του, σχεδίασε με τη βοήθεια των ιθαγενών ένα μεγάλο γεώγλυφο παρόμοιο με τα υπόλοιπα, ακολουθώντας την ίδια μέθοδο που είχαν χρησιμοποιήσει και οι Νάζκας.