Left 4 Dead

Όλοι μας έχουμε δει τουλάχιστον μια ταινία με Zombie. Από το κλασσικό Dawn of the Dead, στο 28 Days Later και από το “Milla Jovovich με θεϊκό κόκκινο φόρεμα” Resident Evil, στο πολύ αστείο "Το Κακό", σίγουρα κάποια θα έχει αναπαραχθεί στο DVD μας. Όπως είναι φυσικό, τέτοια σενάρια ολικής καταστροφής και τρόμου έχουν περάσει πάμπολλες φορές και στον χώρο του gaming, με άλλοτε εκπληκτικά και άλλοτε τραγικά αποτελέσματα. Τα Dead Rising, Undying, Resident Evil και Stubs the Zombie, είναι ορισμένα από αυτά. Το θέμα, είναι πλέον κοινότυπο, έχει αναλυθεί από κάθε πλευρά και, για να πούμε την αλήθεια, δεν έχει να προσφέρει κάτι καινούργιο στον τομέα του σεναρίου. Και έφτασε το Left 4 Dead, η επιτομή της τελειότητας ενός συνδυασμού Zombie movie και videogame. Είναι σαν οι δημιουργοί να έβαλαν όλα τα παραπάνω παιχνίδια και ταινίες σε ένα μπλέντερ και να "στράγγισαν" τις μαγικές σταγόνες που φτιάχνουν μια απίστευτη εμπειρία για τον παίκτη. Και αυτές οι σταγόνες λέγονται "Director".

Ο Director είναι η μηχανή τεχνητής νοημοσύνης που κανονίζει τα πάντα μέσα στο παιχνίδι, σαν να είναι ένας κανονικός σκηνοθέτης, που αποφασίζει ανά πάσα στιγμή πως θα προχωρήσει η ιστορία. Έχετε μόλις επιβιώσει από μια τεράστια επίθεση; Θα σταματήσει για λίγο ώστε να προλάβετε να δέσετε τις πληγές σας και να οργανωθείτε. Αργείτε όμως πολύ; Δεν θα διστάσει λεπτό να εξαπολύσει εναντίον σας ακόμα μεγαλύτερες δυνάμεις. Παίζετε εξαιρετικά καλά; Θα ανεβάσει την Α.Ι. των εχθρών σας και θα σας τους στείλει από τα πιο απίθανα σημεία. Κοινώς, όσες φορές και να παίξετε την ίδια πίστα, είναι απίθανο να ζήσετε την ίδια εμπειρία, καθώς κάθε φορά ο Director αλλάζει την τοποθεσία και τον αριθμό των εχθρών -αλλά και των medic kits και πυρομαχικών- απαγορεύοντας κάθε είδους στρατηγική προετοιμασία. Και αυτό ακριβώς είναι το νόημα στο παιχνίδι, που οδηγεί σε μια φρενίτιδα τρεξίματος και επιβίωσης.

Σενάριο δυστυχώς δεν υπάρχει. Οι κινηματογραφικές σκηνές, πλην της αρχικής, απουσιάζουν περίτρανα. Το μόνο που γνωρίζουμε είναι πως για κάποιον λόγο πριν λίγες μέρες όλοι άρχισαν να τρελαίνονται και να μεταλλάσσονται σε ζωντανούς-νεκρούς. Και το μόνο που πρέπει να κάνουμε είναι να ξεφύγουμε. Τόσο απλό. Τόσο αληθινό! Απλά ας σκεφτούμε το εξής: Είμαστε μέλος μια ομάδας τεσσάρων ατόμων που βρισκόμαστε ξαφνικά σε μια τέτοια κατάσταση. Θα ξέραμε τι συνέβη; Θα μπορούσαμε να βρούμε αντίδοτο; Θα γνωρίζαμε πως να βρούμε το δρόμο μας και σε ποιο σημείο δεν θα συναντήσουμε μεγάλη αντίσταση; Όχι φυσικά. Το μόνο που θα μας ενδιέφερε θα ήταν, απλά, να ξεφύγουμε. Έτσι, η ολική απουσία ενός συναρπαστικού σεναρίου, σε συνδυασμό με τις δυνατότητες του Director, προσφέρουν στους παίκτες μια ολότελα αληθοφανή εμπειρία!

Το single player σενάριο, εξελίσσεται σε 4 campaigns με 5 levels το καθένα. Ομολογουμένως, είναι αρκετά μικρό, καθώς κάθε level κρατάει περίπου 15 λεπτά, ενώ η συνολική διάρκεια του παιχνιδιού μόλις που ξεπερνά τις 5 ώρες. Η Valve αιτιολόγησε την απόφασή της αυτή, λέγοντας ότι προτιμούσε να κάνει λίγους και άψογους χάρτες, από το να αναλωθεί στο να δημιουργήσει πάρα πολλούς από τους οποίους αρκετοί δεν θα έφταναν την επιθυμητή ποιότητα. Αν και αυτή η λογική έχει πολύ καλό αποτέλεσμα (σε συνδυασμό με το Director), παραμένει ενοχλητικό το γεγονός ότι ο αριθμός -αλλά και η ποικιλία των υπαρχόντων αποστολών- είναι αρκετά μικρός. Είναι βέβαιο ότι θα δούμε αρκετά mods και νέες πίστες στο μέλλον, αλλά για την ώρα, το πακέτο είναι ελλιπές.

To θετικό είναι όμως πως οι υπάρχουσες πίστες είναι εκπληκτικά σχεδιασμένες. Αν και το παιχνίδι χρησιμοποιεί μια αναβαθμισμένη έκδοση της Source, η οποία έχει παλιώσει, το αποτέλεσμα ποτέ δεν απογοητεύει. Η προσοχή που έχει δοθεί στη λεπτομέρεια των levels είναι αξιομνημόνευτη. Σκουπίδια, κατεστραμμένα οχήματα, σπασμένες βιτρίνες, σκουριά και βρωμιά είναι ορισμένα από τα στοιχεία που βρίσκονται παντού. Το animation και ο σχεδιασμός των χαρακτήρων και των εχθρών βρίσκεται επίσης σε υψηλότατα επίπεδα και ουδέποτε θα δείτε κάτι που θα μειώνει τη γενικότερη κορυφαία ποιότητα. Κοινώς, η επιλογή να χρησιμοποιηθεί η Source ήταν μάλλον η πιο σωστή, καθώς είναι ιδιαίτερα ελαφριά και επιτρέπει ακόμα και σε πολύ αδύναμους υπολογιστές να τρέξουν το παιχνίδι αξιοπρεπώς.

Επιπροσθέτως, η Source παρέχει τη δυνατότητα εμφάνισης εκατοντάδων (ναι, σωστά διαβάσατε, εκατοντάδων!) εχθρών δίχως την παραμικρή πτώση στο frame rate. Μάλιστα, έχουμε τη δυνατότητα να ενεργοποιήσουμε το film grain, που θα μετατρέψει τα γραφικά στα πρότυπα των b-movies, με το ανάλογο θόλωμα και "χιόνι" στην οθόνη.

Ο ήχος πλησιάζει το απίστευτο επίπεδο που συναντήσαμε φέτος στο Dead Space. Το λαχάνιασμα των συντρόφων μας όταν τρέχουν, οι εκρήξεις και οι ήχοι των όπλων αλλά και οι ήχοι των zombies, είναι πραγματικά εντυπωσιακοί. Πολλές φορές θα βρεθείτε να αφουγκράζεστε, σε προσπάθεια να ανακαλύψετε τι μπορεί να σας περιμένει παρακάτω, καθώς οι ήχοι που δημιουργούνται από την κίνηση οποιουδήποτε έχουν εξελιχθεί σε μια καταπληκτική surround εμπειρία.

Περνώντας στον τομέα του gameplay, βλέπουμε ότι το Left 4 Dead εξελίσσεται ως ένα καθαρόαιμο FPS της παλιάς σχολής. Στο κέντρο της οθόνης είναι το στόχαστρο ενώ κάτω δεξιά βρίσκεται η μπάρα ενέργειάς και το όπλο που φέρουμε. Σε αυτό το σημείο πρέπει να αναφέρουμε ότι, σε αντίθεση με τα πρότυπα που χάραξε το Halo, η ενέργεια δεν αναπληρώνεται αυτόματα, με συνέπεια να βασιζόμαστε medical kits, τα οποία είναι σπάνια, ενώ υπάρχει και περιορισμός ως προς τα πόσα θα μπορούμε να έχουμε μαζί μας. Αν και παρέχονται τα pain pills, η χρήση τους δεν γιατρεύει πλήρως, αλλά αυξάνει την ενέργεια του χαρακτήρα προσωρινά και όπως είναι λογικό, όσο περνάει η δράση τους, η ενέργειά μειώνεται εκ νέου. Σε ό,τι αφορά τον οπλισμό, υπάρχουν μόλις τέσσερα διαφορετικά όπλα στο παιχνίδι, αριθμός που κρίνεται απογοητευτικός, ειδικά αν σκεφτεί κανείς ότι μπορούμε να κρατάμε μόνο δυο εξ αυτών.

Το ένα είναι πάντοτε ένα πιστόλι (υποστηρίζεται και dual wielding) με άπειρες ευτυχώς σφαίρες, ενώ τα υπόλοιπα είναι ένα machine gun, ένα shotgun και ένα sniper rifle. Το τελευταίο κρίνεται ως μια μάλλον περίεργη επιλογή, καθώς στον πανικό που επικρατεί σπάνια θα μπορέσετε να το χρησιμοποιήσετε με τον τρόπο που έχει σχεδιαστεί. Μαζί με τα όπλα, μπορούμε να έχουμε μαζί μας και μία βόμβα, όπως είναι η proximity και η Molotov. Ειδικά η πρώτη είναι ιδιαίτερα χρήσιμη, καθώς λειτουργεί με χρονοδιακόπτη και καλεί όλα τα zombie τριγύρω της (με αποτέλεσμα να βλέπετε μεγαλειώδη "μπαμ"!!!).



Αν και το single player προσφέρει μια πολύ καλή εμπειρία και η AI των συντρόφων είναι ικανοποιητική, το παιχνίδι έχει φτιαχτεί με το multiplayer τμήμα του ως κεντρική γραμμή πλεύσης. Το πιο εντυπωσιακό mode είναι η δυνατότητα τετραπλού co-op για όλο το σενάριο. Ειδικά σε υψηλά επίπεδα δυσκολίας, η 100% αρμονική συνεργασία των παικτών είναι απολύτως απαραίτητη για να έρθει η νίκη. Άλλωστε, πολλές φορές θα βρεθείτε μπροστά σε καταστάσεις που θα πρέπει να πάρετε μια πολύ δύσκολη απόφαση για να προχωρήσετε. Αν πέσει κάποιος και προσπαθήσετε να τον βοηθήσετε, υπάρχει το ενδεχόμενο να χάσει και ο δικός σας χαρακτήρας. Αν δεχόσαστε επίθεση από παντού και είστε μόλις λίγα μέτρα πριν τον τερματισμό, μπορεί να αποφασίσετε να θυσιαστείτε οι τρεις για να γλιτώσει τουλάχιστον ο ένας.

Αυτού του είδους οι στιγμές είναι συχνές στο Left 4 Dead και τοποθετούν τους παίκτες στο "πετσί" του χαρακτήρα. Θα θυσιαστείτε για το κοινό καλό ή θα τους παρατήσετε όλους για να ξεφύγετε μόνοι; Θα βοηθήσετε τον φίλο σας που τον έχουν εγκλωβίσει ή θα τον εγκαταλείψετε στα δόντια των εχθρών σας;

Με εξαίρεση το καθαρό co-op του παιχνιδιού, η Valve έβαλε ένα ακόμα κομμάτι συνεργασίας, στο οποίο όμως, εκτός από τους τέσσερις επιζήσαντες, παίζουν και τέσσερις παίκτες από την πλευρά των infected, με απόλυτο στόχο να σταματήσουν τους «καλούς» από το να φτάσουν στο safehouse και να επιβιώσουν. Το ευχάριστο είναι ότι σε αυτό το mode δεν περιοριζόμαστε στον έλεγχο ενός απλού zombie, αλλά δίνεται τυχαία ο έλεγχος ενός από τους ισχυρούς infected, τους οποίους αξίζει να δούμε λίγο καλύτερα. Τα απλά zombies, αν και ιδιαίτερα αδύναμα, βασίζονται καθαρά στην υψηλότατη ταχύτητα (εφάμιλλη αυτής που είδαμε στο 28 Days Later) και στον αριθμό τους για να πετύχουν το στόχο τους. To Boomer είναι ένα χοντρό zombie, το οποίο φτύνει μια πράσινη γλίτσα πάνω στους παίκτες. Αν ένας επιζών καλυφθεί από αυτήν, αμέσως όλα τα zombies της περιοχής τρέχουν να τον χτυπήσουν.

Το μειονέκτημα του Βoomer είναι ότι πεθαίνει με μία μόνο βολή, αλλά αν είναι αρκετά κοντά σε επιζόντα θα τον πάρει μαζί του στον τάφο καθώς δημιουργεί μια τεράστια έκρηξη τριγύρω του. Ο Hunter, είναι η zombie έκδοση των Aliens. Αν και αδύναμο στα πυρά, έχει μεγάλη ταχύτητα, σκαρφαλώνει σχεδόν παντού και μπορεί να πηδήξει τεράστιες αποστάσεις. Αν επιτεθεί σε έναν επιζόντα, τον αρπάζει και αρχίζει να τον ξεσκίζει. Και το ωραίο είναι πως ο survivor δεν μπορεί να τον διώξει από πάνω του μόνος του, οπότε πρέπει να βασιστεί στη βοήθεια των συμπαικτών του.

Ο smoker, είναι καθαρά support-ambush class. Αν και δεν κάνει ζημιά, μπορεί να γραπώσει έναν εχθρό από πολύ μακριά και να τον φέρει κοντά του εκεί που θα τον περιμένουν και άλλα zombies για να τον βγάλουν από τη μέση. Στη συνέχεια, έχουμε τον Tank, ο οποίος είναι ακριβώς ό,τι λέει το όνομά του: Ένα τεράστιο zombie, με φοβερή αντοχή και δύναμη, το οποίο διαλύει τα πάντα στο πέρασμά του και για να πέσει θα χρειαστεί τη συντονισμένη προσπάθεια όλων των survivors. Τέλος έχουμε τη Witch, ένα θηλυκό zombie/ φάντασμα, το οποίο κάθεται απλά σε ένα σημείο και κλαίει. Υπό κανονικές συνθήκες η Witch δεν επιτίθεται, αλλά αν πλησιάσετε κοντά ή αν κάνετε φασαρία, θα δεχθείτε την οργή της. Μοναδική μας συμβουλή, αφήστε την ήσυχη και προσπεράστε την όσο πιο γρήγορα μπορείτε! Είναι φοβερά ανθεκτική και μπορεί να σκοτώσει με ένα χτύπημα. Ευτυχώς, στο multiplayer, οι παίχτες των infected δεν μπορούν να την επιλέξουν.

Ένα ακόμα σημαντικό στοιχείο στο multiplayer είναι η καταγραφή της δραστηριότητας κάθε παίκτη. Ανάλογα με το πώς παίζουμε, το L4D καταγράφει τις δυνατότητές και το στυλ μας (αμυντικό, επιθετικό) και σε τυχαίους αγώνες μάς τοποθετεί μαζί με παίκτες ανάλογων δυνατοτήτων. Επιπροσθέτως, αν δεν καταφέρουμε να βρούμε άλλους παίκτες, το παιχνίδι τους αναπληρώνει με AI bots, μια σίγουρα καλοδεχούμενη προσθήκη.

Το Left 4 Dead είναι κάτι πραγματικά ξεχωριστό. Τόσο ξεχωριστό που εύκολα συμπεραίνει κάποιος ότι αποτελεί μια δημιουργία της Valve. Η ατμόσφαιρα είναι τόσο επιβλητική και η δράση τόσο φρενήρης, που ο τρόμος είναι διάχυτος παντού. Σε συνδυασμό με τον Director, που αλλάζει συνεχώς την κατάσταση και εκτινάσσει την αντοχή του τίτλου στα ύψη, το Left 4 Dead εξελίσσεται σε ένα παιχνίδι που κανείς δεν πρέπει να χάσει. Αποτελεί την co-op εμπειρία της χρονιάς και έναν από τους πιο ενδιαφέροντες τίτλους που έχουμε δει εδώ και πολύ καιρό. Μην το χάσετε!

Πηγή: [Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

ta spaei to game! idika to 2!!!
katevase to demo!

Δεν ειμαι για τρομακτικα παιχνιδια εγω. Αφου εκαψα το κεφαλι μου με Dino Crisis,Silent Hill,Resident Evil,Doom κτλ περι το 1996-2002 καλα ειναι. Ας Fragαρουμε κανα Φανταρο τωρα...