Dragon Age Origins

Το Dragon Age είναι ένα μεγάλο στοίχημα για τη Bioware και ένας τίτλος, για τον οποίο τα παιχνίδια του marketing είχαν δημιουργήσει ερωτηματικά σχετικά με το ύφος του. Από τη μία πλευρά το παιχνίδι έχει χριστεί από την Bioware ως ο πνευματικός διάδοχος του Baldur’s Gate και, όπως έχει δηλώσει η ίδια, ετοιμαζόταν από τη στιγμή που ολοκληρώθηκε το Neverwinter Nights. Από την άλλη, έχουν κυκλοφορήσει πολλά videos, τα οποία απευθυνόνταν σε ένα ευρύτερο κοινό και τόνιζαν τη δράση και το αίμα ως τα χαρακτηριστικά του τίτλου. Τι είναι τελικά το Dragon Age; Το νεότερo πόνημα της Bioware είναι ένα παλαιού τύπου RPG, το οποίο ξεφεύγει από τα τελευταία παιχνίδια της εταιρείας, αφού είναι σαφώς λιγότερο "mainstream", ενώ τα αιμοβόρα και rock videos που βλέπαμε εδώ και μήνες κρίνονται τελικά ως εντελώς παραπλανητικά.

Αρχίζοντας την περιπέτεια, ανάλογα με την κλάση και το background του χαρακτήρα μας, παίζουμε έναν από τους έξι διαθέσιμους πρόλογους που μας οδηγούν στους Grey Wardens, οι οποίοι έχουν ως σκοπό να εξαλείψουν μία σκοτεινή δύναμη που έρχεται στον κόσμο κάθε μερικές εκατοντάδες χρόνια. Στις πρώτες ώρες το παιχνίδι είναι γραμμικό με περισσότερα videos και διαλόγους παρά μάχες και gameplay.

Κατά την περίοδο αυτή στήνονται οι βάσεις του κόσμου του παιχνιδιού, αν και το άγχος της Bioware να στήσει τον κόσμο αυτό με τρόπο εντυπωσιακό και κινηματογραφικό, σαφώς υποβαθμίζει την ποιότητα των πρώτων ωρών, οι οποίες όμως δεν είναι αντιπροσωπευτικές του συνόλου. Στην αρχή της περιπέτειας δίνεται η αίσθηση ότι η Bioware βιάζεται να στήσει τον κόσμο, ενώ υπάρχουν πολλά videos που θυμίζουν τον Άρχοντα των Δακτυλιδιών, videos που, αν και εντυπωσιακά, δίνεται η εντύπωση ότι περισσότερο χρησιμεύουν στη δημιουργία trailer, πάρα στο να προσφέρουν κάτι ουσιαστικό. Επίσης, στην αρχή του το Dragon Age Origins είναι μάλλον ιδιαίτερα γραμμικό και έχει αρκετά λάθη στην αφήγηση, όπως υπερβολικές αντιδράσεις των χαρακτήρων, απαντήσεις των NPCs που δε φαίνεται να ταιριάζουν ιδιαίτερα στις ερωτήσεις μας και ελλιπή ανάπτυξη κάποιων προσώπων.

Ευτυχώς, βέβαια, από ένα σημείο και μετά η εξέλιξη αλλάζει δραματικά. Η διαφορά στο ύφος του πρώτου κομματιού του παιχνιδιού με τη συνέχεια -μεταξύ σοβαρού και αστείου- δίνει την εντύπωση ότι το πρώτο μέρος δημιουργήθηκε για να το δείξει η Bioware στην ΕΑ και ότι το υπόλοιπο είναι αυτό που είχε εξ αρχής η εταιρεία στο νου της, το οποίο σαφώς και δεν απευθύνεται σε casual κοινό.



Τεχνικός τομέας
Σε ό,τι αφορά την τεχνολογία του, το Dragon Age σίγουρα δεν βρίσκεται στην αιχμή. Τα γραφικά παρουσιάζουν διακυμάνσεις με αρκετά μεγάλη διαφορά από περιοχή σε περιοχή, με το draw distance και την ποιότητα των υφών να μην ανταποκρίνονται στα σημερινά δεδομένα, απόρροια μάλλον της μεγάλης περιόδου ανάπτυξης του παιχνιδιού. Τα μοντέλα των χαρακτήρων είναι αρκετά καλοσχεδιασμένα, αν και το animation τους είναι κάπως απότομο. Βέβαια, στις μάχες η συνολική εικόνα είναι αρκετά καλή με τα εφέ των ξορκιών να είναι όμορφα και τις κινήσεις των χαρακτήρων να ανταποκρίνονται πλήρως στην περιγραφή των κινήσεων που υπάρχει στα αντίστοιχα skills.

Στο art direction, όμως, το Origins δεν απογοητεύει. Χωρίς να ξεφεύγει από όσα έχουμε δει σε ανάλογα παιχνίδια, το εικαστικό συμβάλει στη δημιουργία μιας εξαιρετικής ατμόσφαιρας ενώ η κάθε πόλη είναι κατασκευασμένη με διαφορετική τεχνοτροπία. Ο ηχητικός τομές κινείται -ως συνήθως για παιχνίδι της Bioware- σε κορυφαία επίπεδα με τα voice overs τις περισσότερες φορές να είναι εντυπωσιακά και τις μελωδίες που ακούγονται να ταιριάζουν απόλυτα με το High/ Dark Fantasy ύφος του τίτλου.

Ο κόσμος και οι χαρακτήρες
Ο κόσμος του Origins είναι πιθανότατα ο καλύτερος και πληρέστερος που έχει δημιουργηθεί ποτέ για τις ανάγκες ενός videogame. Κατά τη διάρκεια της μακροσκελούς περιπέτειας συναντάμε ξεχωριστούς λαούς με τους δικούς τους θρύλους και το δικό τους τρόπο ζωής, ενώ ο κόσμος του παιχνιδιού έχει τόσες ιδέες και τόση φαντασία, που σε αρκετές περιπτώσεις συνειδητοποιούμε ότι άλλα παιχνίδια και ταινίες θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν σαν κεντρική ιδέα τους στοιχεία, που για το Dragon Age αποτελούν απλά ένα μικρό μέρος του μαγευτικού κόσμου του. Αξιοθαύμαστος είναι και ο τρόπος με τον οποίο το παιχνίδι μας κάνει να νιώθουμε ως κομμάτι του κόσμου αυτού, είτε εξαιτίας των επιλογών που κάνουμε, είτε λόγω μικρών λεπτομερειών, οι οποίες καταφέρνουν να δημιουργήσουν την απαιτούμενη ατμόσφαιρα.

Αν και στην αρχή της περιπέρειας οι περισσότερες επιλογές από αυτές που κάνουμε είναι μάλλον εικονικές -αφού το παιχνίδι μας οδηγεί εκεί που θέλει- από ένα σημείο και μετά οι επιλογές έχουν αντίκτυπο στην εξέλιξη της ιστορίας και δεν περιορίζονται στο αν απλά θα αποδεχτούμε να ολοκληρώσουμε ή όχι ένα επιπλέον side quest. Επίσης, δεν υπάρχει κάποια ένδειξη, η οποία θα μας κρίνει και θα δείχνει πόσο "καλοί" οι "κακοί" είμαστε, κάτι που μας άρεσε, αφού συνήθως στα παιχνίδια που συμβαίνει αυτό προσπαθούσαμε να είμαστε είτε άγιοι, είτε δαίμονες.

Αντιθέτως, σε αυτή τη περίπτωση αισθανθήκαμε ελεύθεροι να αποφασίζουμε για κάθε περίπτωση ξεχωριστά, αν και βέβαια πολλούς θα τους καθοδηγήσει ο...έρωτας στην πορεία που θα ακολουθήσουν. Ενώ συζητάμε με κάποιον NPC, οι χαρακτήρες της ομάδας μας πολλές φορές ανακατεύονται στη συζήτηση και λένε την άποψη τους, ενώ υπάρχει μία ένδειξη που δείχνει πόσο αποδοκιμάζουν ή επικροτούν τις ενέργειες μας, κάτι που μπορεί να μας οδηγήσει είτε σε ερωτική σχέση με τους χαρακτήρες αυτούς, είτε σε ανταρσία μελών της ομάδας μας. Το βάθος των χαρακτήρων είναι εντυπωσιακό και οι απόψεις τους δεν περιορίζονται στο "σώσε τους όλους" ή "σκότωσέ τους", αλλά ο τρόπος που βλέπουν τα πράγματα αντικατοπτρίζει την κοινωνία από την οποία προέρχονται και τον τρόπο με τον οποίο μεγάλωσαν.

Μάλιστα, σε μερικές περιπτώσεις που τα πράγματα φαίνονται απλά -όπως το να σκοτώσουμε κάποιο τέρας- είναι πιθανόν κάποιος χαρακτήρας να μας κάνει να...φιλοσοφήσουμε το θέμα. Μπορούμε επίσης να δωροδοκήσουμε τους χαρακτήρες για να μας συμπαθήσουν με αντικείμενα που βρίσκουμε ή αγοράζουμε, ενώ κάποια από αυτά ανοίγουν side quests που βασίζονται στους χαρακτήρες. Πρέπει να τονίσουμε, βέβαια, ότι τα δώρα αυτά βοηθούν μεν την κατάσταση, αλλά σε καμία περίπτωση δεν είναι τόσο σπουδία ώστε υποβιβάζουν τη σημασία της ταύτισης των απόψεων μας με τους χαρακτήρες.

Τα quests του Dragon Age περιλαμβάνουν, φυσικά, πολλές μάχες, αλλά υπάρχουν και quests όπου πρέπει να πιάσουμε την κουβέντα με πολλούς χαρακτήρες για να βρούμε έναν NPC ή μία κρυψώνα. Το παιχνίδι ακολουθεί την παλαιομοδίτικη συνταγή όσον αφορά στα quests, όπου το εξαιρετικό quest log του παιχνιδιού είναι απαραίτητο όσο και ο χάρτης, ενώ υπάρχουν πολλά πράγματα για να κάνουμε και μία τεράστια συλλογή από όπλα και πανοπλίες για να συλλέξουμε και να χρησιμοποιήσουμε στις μάχες. Τα περισσότερα side quests δεν ξεφεύγουν μεν από το "πήγαινε από το σημείο Α στο σημείο Β και σκότωσε ό,τι βρεις μπροστά σου" μοτίβο, αλλά υπάρχουν και side quests που εκμεταλλεύονται μερικούς από τους πιο ενδιαφέροντες θρύλους του παιχνιδιού.



Ανάπτυξη χαρακτήρων
Το σύστημα μάχης του Origins έχει σαφώς μεγαλύτερο βάθος από ό,τι περιμέναμε, δίνοντας έμφαση στην τακτική προσέγγιση των καταστάσεων και στη δημιουργία μίας ισορροπημένης ομάδας. Η ποικιλία των χαρακτήρων που βρίσκουμε εγγυάται ότι μπορούμε να διαλέξουμε όποια κλάση θέλουμε για τον κεντρικό χαρακτήρα μας, χωρίς να προβληματιστούμε για το αν θα βρούμε κατάλληλα άτομα που θα συμπληρώσουν την ομάδα μας. Αν και οι κλάσεις είναι μόνο τρεις -mage, warrior, rogue- υπάρχουν τεράστιες δυνατότητες παραμετροποίησης, οι οποίες επιτρέπουν να φτιάξουμε πολλούς διαφορετικούς χαρακτήρες.

Οι ικανότητες που μπορούμε να έχουμε χωρίζονται στις κατηγορίες active, passive και sustained. Οι active ενεργοποιούνται στο πεδίο της μάχης και περιλαμβάνουν ξόρκια ή ειδικές επιθέσεις, οι passive είναι πάντα ενεργές και μειώνουν τις ποινές για διάφορα ήδη επιθέσεων ή δίνουν ορισμένα bonuses και οι sustained δεσμεύουν ένα ποσό από τo mana ή τη stamina των μάγων -ή των warrior/ rogue αντιστοίχως- για να αυξήσουν τα στατιστικά μας ή να ενεργοποιήσουν ένα συγκεκριμένο τρόπο μάχης με τα θετικά και τα αρνητικά του -όπως για παράδειγμα χτυπήματα με μεγαλύτερα ποσοστά ευστοχίας αλλά σε πιο αργό ρυθμό. Σε όλες τις κλάσεις μπορούμε να ξεκλειδώσουμε specializations, μιλώντας με τους αντιστοίχους χαρακτήρες ή προχωρώντας το main quest.

Τα specializations μάς δίνουν επιπλέον στατιστικά και skills, αλλά δεν είναι ο μόνος τρόπος να διαφοροποιήσουμε τους χαρακτήρες μας. Οι warriors και οι rogues μπορούν να ειδικευτούν και να πολεμούν με διαφορετικό τρόπο, με τα skills να συνδέονται άμεσα με τα όπλα που χρησιμοποιούν. Μπορούμε, για παράδειγμα, να ειδικευτούμε στο τόξο, στο dual wield, στα two-hands weapons και στη μάχη με ασπίδα και σπαθί, όπου υπάρχουν αποκλειστικά skills που μπορούμε να ενεργοποιήσουμε μόνο όταν χρησιμοποιούμε τον ανάλογο τύπο όπλων.

Σε ό,τι αφορά τους "μάγους", υπάρχουν αρκετές σχολές μαγείας τα ξόρκια των οποίων μπορούμε να μάθουμε, ενώ το γεγονός ότι δεν περιοριζόμαστε σε κάποια σχολή, μας επιτρέπει να φτιάξουμε ολοκληρωμένους μάγους που θα μπορούν να γιατρεύουν, να αποκτούν μαγικές πανοπλίες να δίνουν bonus στους μαχητές -προσφέροντάς τους πύρινα σπαθιά για παράδειγμα- και να εξαπολύουν καταστροφικά ξόρκια. Το "λίγο απ’ όλα" βέβαια δεν είναι πάντα ό,τι καλύτερο και ουσιαστικά μπορεί να γίνει μόνο όταν φτάσουμε σε μεγάλο level, κάτι που μπορούμε να εφαρμόσουμε και στις άλλες κλάσεις, συνδυάζοντας για παράδειγμα dual weapons με τόξα για τους rogues λόγω μεγάλης dexterity.

Ένα στοιχείο που προσθέτει τεράστιο βάθος στο leveling, αλλά και στις μάχες που επηρεάζονται φυσικά από τις ικανότητες μας, είναι το γεγονός πως τα μεγαλύτερων level skills δεν είναι απλά βελτιωμένες εκδοχές των low level skills. Αντιθέτως, αυτά μπορούν να αλλάξουν εντελώς τον τρόπο που μαχόμαστε. Για παράδειγμα, στο στοιχείο του "Κεραυνού" το ξόρκι level 1 είναι ένας απλός κεραυνός που σημαδεύει έναν αντίπαλο, το level 2 είναι ένας κεραυνός που δεν σημαδεύει κάποιον αντίπαλο, αλλά έχει συγκεκριμένο πεδίο και ακτίνα δράσης, που μπορεί να χτυπήσει αρκετούς αντιπάλους ταυτόχρονα, το level 3 στοχεύει μία μεγάλη περιοχή και προκαλεί ζημιά σε όσους είναι μέσα για λίγα δευτερόλεπτα και το level 4 είναι ένα chain lightning, που προκαλεί ζημιά σε έναν εχθρό αρχικά αλλά μεταφέρεται αποδυναμωμένο και σε όσους είναι κοντά του.

Η ισορροπία μέσα στο πεδίο της μάχης είναι πρωτοφανής και το γεγονός πως ξεκλειδώνουμε μία νέα κίνηση δεν σημαίνει ότι ξεχνάμε τις παλιές καθώς, συνήθως, κάνουν κάτι διαφορετικό. Επιπλέον, το κόστος και ο χρόνος ενεργοποίησής τους μπορεί να καταστήσει όλες τις κινήσεις κατάλληλες ανά περίπτωση, ενώ και τα skills των μαχητών, που ζαλίζουν και ρίχνουν κάτω τους αντιπάλους, έχουν μεγάλη σημασία στην έκβαση της μάχης. Μπορούμε να "ανεβάσουμε" όλους τους χαρακτήρες της ομάδας μας όπως εμείς επιθυμούμε, ενώ είναι σημαντικό το ότι ανεβαίνουν level και όσοι χαρακτήρες δεν είναι μέσα στη βασική ομάδα των τεσσάρων χαρακτήρων.

Έτσι, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε οποιονδήποτε όπου και όποτε θέλουμε, χωρίς να έχουμε άγχος για το αν κάποιοι θα μείνουν πίσω στα levels. Πρέπει επίσης να σημειώσουμε ότι δεν μπορούμε να αλλάξουμε κάποιο στατιστικό ή κάποια ικανότητα που έχουμε ήδη επιλέξει, ενώ είναι πιθανό να "χαλάσουμε" κάποιον χαρακτήρα αν δεν δείξουμε προσοχή -αν και όχι στο βαθμό που γίνεται στα παιχνίδια Dungeons & Dragons.



Σύστημα μάχης
Όταν έρχεται η ώρα της μάχης μπορούμε να ελέγξουμε άμεσα κάθε χαρακτήρα της ομάδας μας. Το κουμπί Α εξαπολύει το απλό χτύπημα, τα άλλα τρία face buttons είναι συντομεύσεις για τα skills μας, ενώ κρατώντας πατημένη τη δεξιά σκανδάλη εμφανίζονται άλλες τρεις θέσεις για συντομεύσεις. Τις υπόλοιπες ικανότητες μπορούμε να τις επιλέξουμε από ένα βολικό κυκλικό μενού, που θυμίζει το αντίστοιχο του Neverwinter Nights. Επίσης, μπορούμε να ρυθμίσουμε την A.I. των συμπολεμιστών μας με πολύ συγκεκριμένες εντολές, χρησιμοποιώντας έναν τεράστιο αριθμό από μεταβλητές που ορίζουν συγκεκριμένες κινήσεις ανά περίπτωση.

Επιπροσθέτως, έχουμε τη δυνατότητα να γιατρέψουμε κάποιο φίλο μας όταν πέσει η ενέργεια του κάτω από ένα ποσοστό, να επιτεθούμε απευθείας προς κάποια συγκεκριμένη αντίπαλη κλάση, να επιτεθούμε με συγκεκριμένο τρόπο σε όποιον χτυπήσει το μάγο μας και πολλές, πολλές ακόμα επιλογές. Αξίζει να αναφερθεί ότι μπορούμε να παίξουμε σε πραγματικό χρόνο, ελέγχοντας ένα χαρακτήρα και αφήνοντας τους άλλους στην εξαιρετική Α.Ι. ή να παγώσουμε το παιχνίδι (σε ύφος Knights of the Old Republic) και να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας, δίνοντας τις ανάλογες εντολές.

Οι μάχες στο Dragon Age Origins είναι απαιτητικές και αν είμαστε απρόσεκτοι μπορούμε να χάσουμε από οποιονδήποτε αντίπαλο σε όποιο level και αν βρισκόμαστε, αφού οι αντίπαλοι "ανεβαίνουν" level μαζί μας. Παγίδες που μπορεί να αλλάξουν την έκβαση της μάχης, αντίπαλοι που ξεφυτρώνουν από πίσω μας όταν νομίζουμε ότι έχουμε νικήσει, "semi-bosses" που έρχονται όταν μας προβληματίζουν οι αντίπαλοι που ήδη έχουμε μπροστά μας και bosses που προκαλούν δέος με την εμφάνιση τους...το Dragon Age τα έχει όλα και απαιτεί από εμάς τακτική προσέγγιση και εκμετάλλευση του συνόλου των δυνατοτήτων που μας προσφέρει.Το Origins δεν γίνεται ποτέ άδικο και υπάρχει μία συνεχόμενη και αυξανόμενη πρόκληση καθ' όλη τη διάρκειά του.

Πρέπει, ωστόσο, να ξεκαθαρίσουμε πως το γεγονός ότι εισχωρούμε σε ένα dungeon και βλέπουμε ότι τα καταφέρνουμε στην αρχή του, δε σημαίνει ότι έτσι ανώδυνα θα φτάσουμε και στο τέλος του. Σε κάποιες περιπτώσεις θα χρειαστεί να γυρίσουμε πίσω, να ολοκληρώσουμε side quests, να κερδίσουμε levels που θα μας ξεκλειδώσουν νέες ικανότητες -που με τη σειρά τους θα μας χαρίσουν νέες τακτικές επιλογές στο πεδίο της μάχης-, να αγοράσουμε ή να βρούμε καλύτερα όπλα και πανοπλίες, να τοποθετήσουμε στα όπλα μας runes που μας δίνουν πλεονέκτημα στο συγκεκριμένο είδος αντιπάλων και ίσως να αλλάξουμε τη σύσταση της ομάδας μας.

Το θετικό στο Dragon Age είναι ότι δεν υπάρχει respawn και την παραπάνω διαδικασία μπορούμε να την εκτελέσουμε χωρίς πρόβλημα. Όμως, αυτό σημαίνει παράλληλα ότι δεν υπάρχει το κλασσικό grinding. Επίσης, στα επίπεδα δυσκολίας hard και nightmare υπάρχει friendly fire, με αποτέλεσμα η κατάσταση στο πεδίο της μάχης να αλλάζει δραματικά, αφού η χρήση των ξορκιών που δεν εστιάζουν σε συγκεκριμένο αντίπαλο, αλλά σε συγκεκριμένο χώρο, πρέπει να γίνεται πολύ πιο προσεκτικά ώστε να μην προκαλούμε χτυπήματα στα μέλη της ομάδας μας. Στο Casual επίπεδο, απο την άλλη, το παιχνίδι χάνει μεγάλο μέρος της γοητείας του αφού οι "απλοί" αντίπαλοι ηττούνται πολύ εύκολα χωρίς τη χρήση κάποιας τακτικής. Ευτυχώς, τα bosses παραμένουν δύσκολα, απαιτώντας σημαντικά πιο εξεζητημένες τεχνικές μάχης. Θεωρούμε ότι αυτό το στοιχείο θα αποτελέσει μεγάλο πρόβλημα για όσους ξεκινήσουν το παιχνίδι στη δυσκολία Casual, αφού το παιχνίδι δεν τους εκπαιδεύει για αυτά που έρχονται και η δυσκολία σε ορισμένα σημεία αυξάνεται απότομα.

Μειονεκτήματα και συμπεράσματα
Εκτός από τα προβλήματα που αναφέραμε σχετικά με την έναρξη της περιπέτειας και τη μηχανή γραφικών, διαπιστώσαμε ότι οι NPCs κάθονται σε ένα σημείο και μας περιμένουν να τους μιλήσουμε και ο κόσμος του παιχνιδιού δεν είναι συνεχόμενος, δεδομένου ότι μεταφερόμαστε από τη μία περιοχή στην άλλη μέσω ενός χάρτη που εμφανίζεται όταν φτάσουμε στο σημείο εξόδου της περιοχής. Η Bioware δεν μας αφήνει να κάνουμε άνω κάτω τον κόσμο που με τόση φροντίδα έχτισε, αφού, για παράδειγμα, δεν μας επιτρέπει να πειράξουμε έστω και μία τρίχα από κάποιον NPC. Επίσης, το, κατά τα άλλα, βολικό Inventory γεμίζει πολύ συχνά, ειδικά αν κρατάμε όλα τα αντικείμενα για το crafting του παιχνιδιού.

Πηγή: [Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]