αφιέρωμα Peter Sellers

ένα μικρό αφιέρωμα στον μεγαλύτερο κωμικό ηθοποιό ....

το βρήκα τυχαία και αναφέρει μια άλλη πτυχή της σύντομης ζωής του...

προσωπικά είναι ο αγαπημένος μου...





Ο ...μουσικός Peter Sellers!


Είναι γνωστός σε όλους μας από την κινηματογραφική του καριέρα και από ταινίες όπως οι “Ροζ Πάνθηρες» και «Το Πάρτυ». Πόσοι όμως ξέρουν πως παράλληλα με αυτή την καριέρα ο Peter Sellers άφησε πίσω του και μια σημαντική δισκογραφία;

Γεννημένος στο Southsea της Αγγλίας πριν από 82 χρόνια (8 Σεπτεμβρίου του 1925), ο Richard Henry Sellers (όπως ήταν το πραγματικό, πλήρες όνομά του) ακολούθησε από νεαρότατη ηλικία τα βήματα των γονιών του Bill και Peg, οι οποίοι ήταν καλλιτέχνες των music halls. Στα 14 του ήταν ήδη ένας αξιόλογος ντράμμερ και περιόδευε με jazz μπάντες στην βρετανική επαρχεία. Η πολλά υποσχόμενη καριέρα του ως μουσικός διακόπτεται μετά από τον πόλεμο, για να δώσει τη θέση της σε αυτή του κωμικού• ήδη από τις μέρες του πολέμου ο στρατιώτης Sellers -που περιόδευε στα στρατόπεδα με στρατιωτικές μπάντες διασκεδάζοντας τους συναδέλφους του- ανακαλύπτει το ταλέντο του στη μίμηση φωνών και στις μεταμφιέσεις.



Όπως κάθε κωμικός που …σέβεται τον εαυτό του, ξεκινάει την καριέρα του ως stand up κωμικός σε strip club του Λονδίνου, ενώ το 1948 γίνεται δεκτός στο BBC μετά από μια εντυπωσιακή τηλεφωνική επικοινωνία με ένα διάσημο παραγωγό της εποχής: Στο τηλέφωνο ο Sellers, μιμούμενος τη φωνή δύο άλλων παραγωγών του BBC προτείνει στον συνομιλητή του έναν ελπιδοφόρο νέο κωμικό ονόματι… Peter Sellers. Παράλληλα, γνωρίζεται με τους Spike Milligan, Michael Bentine και Harry Secombe, με τους οποίους και στήνει αυτοσχέδιες σουρεαλιστικές παραστάσεις σε pub του Λονδίνου. Η ομάδα των 4 κωμικών ονομάζεται “The Goon Show” και από το 1951 ως το 1960 θα θριαμβεύσει στο βρετανικό ραδιόφωνο, με τα αυτοτελή ημίωρα εβδομαδιαία shows της.



Ανατρεπτικό σουρεαλιστικό χιούμορ, ανηλεής σάτιρα της βρετανικής κοινωνίας και μια… διαδήλωση διαφορετικών χαρακτήρων (κυρίως από τον Sellers) αποτελούν τα συστατικά της ομάδας, οι οποίοι κάνουν μια ολόκληρη χώρα να μιλά και να φέρεται όπως αυτοί. Οι Goons αποτέλεσαν τους «πατέρες» για μια σειρά καλλιτεχνών που βάδισαν στα βήματά τους, όπως λ.χ οι Monty Python και, ως τις μέρες μας εξακολουθούν να έχουν φανατικούς θαυμαστές. Ηχογράφησαν (κάνοντας χρήση των φωνών των χαρακτήρων του show) και μια σειρά από μουσικά singles, όπως το “Ying Tong Song” (ένα τραγούδι που δε λέει τίποτα… κυριολεκτικά!), το “I’m Walking Backwards For Christmas” και το “Eeh! Ah! Oh! Ooh!”. Ακόμα, από αυτή την περίοδο να αναφέρουμε την εκπληκτική… σχιζοφρενική του κλασικού ερωτοτράγουδου “Unchained Melody” από τους Sellers-Milligan!



Παράλληλα με την κινηματογραφική του καριέρα (η οποία αρχίζει να ακμάζει το 1956 με το “The Ladykillers” και γίνεται διεθνής το 1959 με το «The Mouse That Roared”), o Sellers ηχογραφεί τον πρώτο του μεγάλο δίσκο “ The Best Of Sellers” (1958), o οποίος ακολουθείται από τον “Songs For Swingin’ Sellers” (1959). Παραγωγός και στους δύο δίσκους είναι ο George Martin, χρόνια πριν γνωρίσει τη φήμη που απέκτησε με τους Beatles. Οι δίσκοι αποτελούν ένα μείγμα κωμωδίας, σκετς και μουσικής και θριαμβεύουν, τόσο καλλιτεχνικά, όσο και εμπορικά. Το 1960, ως συνέχεια της κινηματογραφικής τους συνύπαρξης στην ταινία «Τhe Millionairess”, o Sellers και η Sophia Loren ηχογραφούν το δίσκο “Peter And Sophia”, από τον οποίο δίσκο βγαίνουν δύο singles που κατακτούν το Τοπ-10 της Βρετανίας («Goodness Gracious Me!” και “Bangers And Mash”).



To 1965 βρίσκει τον -star πια- Peter Sellers να αναρρώνει από μια παραλίγο μοιραία καρδιακή προσβολή αλλά και να δοκιμάζει τις δικές του σατυρικές version κομματιών των Beatles: Κυκλοφορεί το single “A Hard Day’s Night/ Help!”, ενώ παράλληλα ηχογραφούνται και 4 διαφορετικές εκδοχές του “She Loves You”, το “Can’t Buy Me Love” και το “Yes It Is” (οι εκτελέσεις αυτές θα κυκλοφορήσουν μόνο μετά θάνατον). To “A Hard Day’s Night” αποδίδεται από τον Sellers α-λα Σαίξπηρ (και συγκεκριμένα από τον Ριχάρδο τον 3ο, όπως θα τον έπαιζε ο Laurence Olivier!), το “Help!” σαν κήρυγμα σε εκκλησία, μια από τις εκδοχές του “She Loves you” αποδίδεται από τον χαρακτήρα “Dr. Strangelove” της ομώνυμης ταινίας του Κubrick- στην οποία πρωταγωνιστούσε ο Sellers) και το “Can’t Buy Me Love” σαν φλερτ άντρα- γυναίκας (με τον Sellers και στους δύο ρόλους… φυσικά!).




Το 1966 ο Sellers συνεργάζεται με τους Hollies και αποδίδουν μαζί το τραγούδι της ταινίας “After The Fox”, το 1968 μαθαίνει sitar από τον μεγάλο Ravi Shankar για τις ανάγκες της ταινίας “The Party” και το 1969 συμπρωταγωνιστεί με τον Ringo Starr στην ταινία “The Magic Christian” (στην ταινία κάνουν ένα πέρασμα και ο John Lennon με τη Yoko Ono!) και ερμηνεύει στο soundtrack της ταινίας –με γυναικεία φωνή!- το «κλασικό» “Mad About The Boy”. Όντας φίλος με τους Beatles (και κυρίως με τον George Harrison, με τον οποίο ταξιδεύει μαζί στο Θιβέτ- ο Harrison έχει δηλώσει πως ένας από τους ελάχιστους ανθρώπους που του έκαναν πραγματικά μεγάλη εντύπωση ήταν o Sellers) είναι παρών και στο studio ηχογραφήσεων του “Let It Be”- υπάρχουν και τα σχετικά outtakes όπου ο Sellers και οι Beatles αστειεύονται για τα ναρκωτικά. Να αναφέρω επίσης πως ο Sellers εμφανίζεται να περπατά με τον Harrison στο οπισθόφυλλο του δίσκου του τελευταίου, “Dark Horses”.

To 1973 συμμετέχει σε μια θεατρική- για φιλανθρωπικούς σκοπούς- εκτέλεση της ροκ όπερας “Tommy” των Who και αποδίδει ως μουσικός του δρόμου 4 τραγούδια από τη συγκινητική ταινία “The Optimists Of Nine Elms”. Tο 1974 ηχογραφεί το “House On Rue Sichel”, soundtrack της ταινίας “Soft Beds, Hard Battles”. To 1975 ηχογραφεί (τραγουδά και παίζει ukulele) με τη folk μπάντα Steeleye Span το τραγούδι “New York Girls”. To 1976 κάνει ντουέτο ως Clouseau με τον Tom Jones στο soundtrack της ταινίας “Pink Panther Strikes Again”και το 1977 συμμετέχει τραγουδώντας 2 τραγούδια στο Muppet Show. Το 1977 αποδίδει δύο τραγούδια στον παιδικό δίσκο “Captain Beaky And His Band” και το 1978 ηχογραφεί πάλι ως …Jacques Clouseau τα τραγούδια “Thank Heaven For The Little Girls” και …“Singin’ In The Rain” ενώ το 1979 κυκλοφορεί τον τελευταίο του δίσκο με τίτλο “Sellers Market”.

Στις 24/7/1980, έχοντας γνωρίσει καθολική αναγνώριση για την ερμηνεία του στην ταινία “Being There” και ενώ ετοιμάζεται για την έναρξη των γυρισμάτων του «τελευταίου πάνθηρα» (“The Romance Of The Pink Panther”) η καρδιά του τον προδίδει για τελευταία φορά, σε ηλικία 54 ετών. Στην κηδεία του εκτελείται η επιθυμία του, μια ακόμα φάρσα του Sellers προς τους οικείους του: ακούγεται το κλασικό jazz τραγούδι “In the Mood” του Glenn Miller, ένα τραγούδι που ο Sellers απεχθανόταν!
R.I.P Peter Sellers!

Περισσότερες πληροφορίες για τον Peter Sellers:

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]




Προτεινόμενη φιλμογραφία:
The Mouse That Roared (1959)
I’m All Right Jack (1959)
The Running, Jumping, Standing Still Film (1959)
The Millionairess (1960)
Only Two Can Play (1962)
The Waltz Of The Toreadors (1962)
Lolita (1962)
The Dock Brief- Trial And Error (1963)
The Pink Panther (1963)
Dr. Strangelove Or How I Learned To Stop Worrying And Love The Bomb (1964)
A Shot In The Dark (1964)
What’s New Pussycat? (1965)
After The Fox (1966)
The Party (1968)
I Love You Alice B Toklas (1968)
Hoffman (1970)
The Optimists Of Nine Elms (1973)
The Blockhouse (1973)
The Return Of The Pink Panther (1974)
Pink Panther Strikes Again (1976)
Murder By Death (1976)
Being There (1979)